♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥


زمان زیادی گذشت
فهميدم هميشه اونى كه ميخواى نميشه
فهميدم هركسى كه باهاته الزاماً " دوستت " نيست
فهميدم كسى كه تو نگاه اول ازش بدت مياد يه روزى ميشه صميمى ترين دوستت و بلعكس
فهميدم كه بى تفاوتى بزرگ ترين انتقامه
تنفر يه نوع عشقه
دلخورى و ناراحتى از ميزان اهميته
غرور بزرگ ترين دشمنه
خدا بهترين دوسته
خانواده بزرگ ترين شانسه
سلامتى بالاترين ثروته
اسايش بهترين نعمته
فهميدم" رفتن " هميشه از روى نفرت نيست
هركى زبونش نرمه دلش گرم نيست
هركى اخلاقش تنده،جنسش سخت نيست
هركى ميخنده، بدون درد و غم نيست
ظاهر دليلى بر باطن نيست
فهميدم كسى موظف به اروم كردنت نيست
فهميدم جنگ كردن با خيليا اشتباهه محضه
فهميدم خيلى موقع ها خواسته هات ، حتى باگريه و التماس، انجام شدنى نيست
فهميدم گاهى اوقات توو اوج شلوغى تنهاترينى
گاهى اوقات دلت تنگه اون آدماى دوست داشتنى سابق ميشه
گاهی اوقات صمیمی ترین کست میشه غریبه ترین ادم

دخترک اسباب بازی فروش گوشه ای نشسته بود و سرش را روی زانوهایش گذاشته بود هر کس رد میشد با دلسوزی و تاسف به استلا ی اسباب بازی فروش می نگریست

 

استلا سرش را بالا آورد و به ساختمان روبه رویش خیره شد

آن ساختمان بزرگ و اشرافی را از پشت پرده اشک تار میدید

بالا ترین اتاق ان برج بلند متعلق به داینا بود

چه میشد اگر او هم در خانه رویاهایش با پدر و مادرش زندگی میکرد؟

 

چه میشد اگر او هم میتوانست به همراه خدمتکارش موهای بلند قهوه ای و ابریشمی اش را می بست؟

 

چه میشد اگر او هم وسایل بازی داینا را داشت؟

 

***

 

و ان سوی دیوار های بلند خانه رویاها، داینا به استلا می نگریست چه میشد اگر داینا هم مثل استلا بدون درد نفس میکشید؟ چه میشد اگر داینا هم مثل استلا بدون پاهای مصنوعی راه میرفت؟
***

 

هیچ وقت ظاهر زندگی خود را با باطن زندگی دیگران مقایسه نکنیم